شعر چهاردهمین قرن شهادت امام علی (ع) از مصطفی هادوی

ندای قَد قُتِلَ 

ندای ( قد قُتِل ) بعد چارده قرن

فکند زلزله چون بوتراب را کشتند 

 شکست پشت زمین زین مصیبت عظما

چرا که مرشد هر شیخ و شاب را کشتند 

 دریغ و درد که دون همتان نا بخرد

میان ظلمت شب آفتاب را کشتند 

مشاهده شعر

شعر چهاردهمین قرن شهادت امام علی (ع) از محمد قدسی

چهارده قرن غربت 

طپش قلب من وضویی ساخت  

در گلو بغض شاعری وا شد 

چون که نام تو در دهان چرخید

واژه ها شد ردیف و گیرا شد 

    *****      *****

 مشاهده بقیه شعر

کتاب نظره فی ‌رحاب الامام‌ علی ‌بن ‌ابی طالب علیه السلام

اطلاعات کتاب: 

نویسنده: محمدتقی جعفری تبریزی

زبان: عربی

موضوع: علی بن ابی طالب(ع)، امام اول، 23قبل از هجرت -40ق. احادیث

انتشارات: الجمع العالمی لاهل البیت (ع)

سال انتشار: 1385

تعداد صفحات: 165صفحه

مشاهده کتاب

کتاب أفضلیه الأمام علی علیه السلام علی الصحابة

اطلاعات کتاب: 

نویسنده:عبدالرحیم ، حصینی موسوی 

زبان:عربی

موضوع: افضلیت علی(ع)

انتشارات: للمجع العالمی لاهل البیت علیهم

سال انتشار: 1384

مطالعه کتاب

کتاب امام علی (ع) و شیعیانش

اطلاعات کتاب: 

نویسنده: الیاس، قاسم اف

زبان: فارسی

موضوع: علی بن ابی طالب(ع)، امام اول، 23قبل از هجرت -40ق. احادیث

انتشارات: مرکز چاپ و نشر

سال انتشار: 1387

تعداد صفحات: 220صفحه

خلاصه کتاب:

در این کتاب به موضوعاتی ز قبیل امام علی و شیعیانش در قرآن و روایات شیعه ، مسایل مطرح شده پیرامون شیعه نگاهی اجمالی شده است

برای مطالعه کتاب به  لینک  مشاهده کتاب مراجعه کنید

دنیا در منظر امام علی (ع)

وَ قالَ عَلَیْهِ السَّلامُ: 

و آن حضرت فرمود:

اِذا اَقْبَلَتِ الدُّنْیا عَلى قَوْم اَعارَتْهُمْ مَحاسِنَ غَیْرِهِمْ، 

 چون دنیا به ملّتى روى کند خوبیهاى دیگران را به آنان عاریت دهد، 

وَ اِذا اَدْبَرَتْ عَنْهُمْ سَلَبَتْهُمْ مَحاسِنَ اَنْفُسِهِمْ.

و چون پشت کند خوبیهایشان را از آنان سلب نماید.

مطالعه نهج البلاغه 

شعر درباره امام علی (ع) با عنوان بت شکن از سید فضل الله رضازاده

ر دوش نبی علی چو بنهاد قدم

بر دوش نبی علی چو بنهاد قدم

پاکیزه ز بت نمود چون خانه‌ی حق

از قلب نبی زُدود او غصه و غم

اصنام حرم شکسته گردید ولی

از بهر قریش آن دو گردیده صنم

بر ضدّ علی که بت شکن بُد به جهان

آن مردم بت پرست قد کرده علم

تا آنکه بسوزند علی را چو خلیل

بر خانه‌ی او زدند آتش ز ستم

لیکن چو خدا یار علی بوده و هست

در ارض و سماء نام علی گشته رقم

بر سر در آن بهشت گردیده رقم

آن نام مبارک علی بحر کرم

یعنی که بدون حبّ آن نور خدا

نتوان که نهی در او به یک لحظه قدم

ای بحر کرم دست (رضا زاده) بگیر

او غرق گناهست رهانش زالم

ادامه مطلب

شعر درباره امام علی (ع) با عنوان علی میهمان خدا در کعبه از سیدفضل الله رضازاده

به کعبه ای که خلیل خُدا بُدش بانی

همان خدا زعلی کرده است مهمانی

ز بس که بت بنهادند در دل کعبه

نهاد مرکز توحید روبه ویرانی

چو خواست مرکز توحید را کند آباد

نمود مولد آن بت شکن که می‌دانی

به پای کعبه دعا کرد چون که بنت اسد

که وضع حمل کند او به خیر و آسانی

شکاف خورد به دیوار کعبه خانه حق

که میهمان خدا داخلش شود آنی

چو دید فاطمه این امر غیر عادی را

یقین نمود که درّ اوست سرّ پنهانی

چو بود عارفه آن فاطمه به خود گفتا

که دعوتی است ز من از خدای رحمانی

چو گشت وارد کعبه به شوق بنت اسد

از این عنایت حق گشت فرق شادانی

برون چو گشت علی از رحم همان ساعت

نهاد روی زمین بهر سجده پیشانی

در آن مکان و زمانی که مردم مشرک

محیط را ز جهالت نموده ظلمانی

نمود سجده علی بهر خالق سبحان

چو داشت عصمت و عرفان و ذات نورانی

نباشد عصمت و عرفان این چنین کسبی

چو ذاتی است و بود آن عطای سبحانی

چو داشت علم الهیّ علیّ و بُد معصوم

اطاعتش شده واجب به عالی و دانی

سه روز بود در آن کعبه میهمان خدا

خبر نداشت از او این سه روز انسانی

پس از سه روز که آمد برون بنت اسد

به روی دست بُدش آن علیّ عمرانی

نظر نمود علی بر نبّی و کرد سلام

بخواند نزد نبی آیه های نورانی

بدید چهره‌ی نورانی علیّ چو نبّی

بگشت خرم و خندان حبیب یزدانی

زبان ببرد به کامش نبیّ و جاری شد

به قلب انور او از علوم ربّانی

علیست بحر علوم و علیست کنز صفا

که نیست بعد رسول خدا ورا ثانی

ولایتش شده واجب به جن و انس و ملک

که جبرئیل به درگاه اوست دربانی

علی بود آن شاه لو کشف که نمود

درون کعبه بسی سجده های طولانی

علی است آنکه به امر خدای عزّ و جل

مطیع اوست همه کائنات امکانی

علی است آنکه بود عالم به کل کتاب

وداع نمود چو سلیمان عالم فانی

علی است آنکه به یک لحظه در مدائن رفت

ز بهر طاعت او چون که داده فرمانی

علی است آنکه رجوع کرد نیّر اعظم

که تا ز طاق حرم بُت به خاک بنشانی

علی است آنکه نهاده قدم بدوش نبی

علی است آنکه خدا نفس احمدش خوانده

چه بود مثل نبی در صفات روحانی

بجز علی که بود نفس احمد مختار

خلیفه کیست؟ بگو گر که تو مسلمانی

اگر قبول نکردی ولایتش امروز

برای توست به محشر دو صد پشیمانی

به جز طریق علی نور حق ولی خدا

طریق های دگر هست راه شیطانی

مشاهده بقیه اشعار

شعر درباره امام علی (ع) با عنوان علی مظهر حق

یا علی ای که تو بر خلق جهان راهنمایی

یار پیغمبر و هم مخزن اسرار خدائی

چون توئی مظهر انوار خدا صاحب عصمت

در همه عمر نکردی تو به یک لحظه خطائی

کعبه تاریک بگردید ز بت های خسان

چون که زایشگه تو گشت به خود یافت ضیائی

کعبه زایشگه تو گشت که تا خلق بدانند

که توئی قبله‌ی دلها و تو هم قبله نمایی

سجده ای را که نمودی تو در آن خانه کعبه

مژده‌ای بود که از کعبه تو بت ها بزدائی

نه همین مولد تو داد به آن کعبه ضیائی

بلکه در عالم ایجاد بدادی تو سنائی

آن فداکاری و جانبازی تو در ره الله

داده ای نور خداوند به اسلام بهائی

گر نبد کوشش و جانبازی تو در ره اسلام

نبُد امروز ز اسلام نشانیّ و صدائی

حق به تو کرد مباهات در آن لیله‌ی هجرت

جان خود را به رهش چونکه نمودی تو فدائی

گرچه از حیث ولادت تو جدائی ز خلائق

در صفات دگرت نیز تو ای ماه جدائی

دست پر رحمت حق هستی و هم بحر کرامت

واسطه فیضی و بر خلق جهان راه گشائی

صورتی از تو خدا خلق نموده به سماوات

بهر عشاق چو معشوق همه اهل سمائی

عاشقت چونکه بود باغ جنان حلقه‌ی بابش

هی علی گوید بر در بخورد تا که بیائی

چونکه آن باغ جنان با همه‌ی فرّ و شکوهش

بی حضور تو بر عشاق ندارد که صفائی

قاسم جنت و ناری تو و هم ساقی کوثر

هم به کف بهر شفاعت بُوَدَت نیز لوائی

مدح تو کرده خداوند علیم ای شه خوبان

تویی آن نفس محمد که ز اصحاب کسائی

چون توئی نفس محمد که خدا گفته به قرآن

پس تو را زیر کسا بُرد نبی بهر دعائی

شهر علم است نبی باب بر آن شهر تو هستی

بی ولای تو مسلمان نبرد راه به جائی

کشتی نوحی و هرکس به تو زد دست توسّل

او ز طوفان بلا در دو سرا یافت رهائی

حب تو هست علی بهتر از آن چشمه‌ حیوان

چون زدنیا بود آن چشمه بر او نیست بقائی

لیک حب تو کشد صاحب خود را سوی جنت

که از آن دار بقا هست و بر او نیست فنائی

مهر تو گوهر زیباست بود زینت مؤمن

لایق مهر تو هرگز نبود بی سروپائی

پاک طینت چو دهد گوش به آن مدح و ثنایت

روح او شاد شود چون که در او هست شفائی

عاشقت میثم تمّار سه روز بود سر دار

بود از مدح تو سرشار نه از قوت و غذائی

دشمنت خواست کند نور تو خاموش بعالم

لیک چون نور خدائی تو خدا کرد ابائی

منتشر نور کمالات تو گردیده به عالم

همچو مشکی که شود منتشر او را چو بسائی

عاشق توست رضازاده و از نسل تو باشد

که به درگاه تو بنهاده سرش بهر گدائی

دارد امید که از لطف و کرم ای شه خوبان

به مرگ تو با فاطمه بر دیدنش آئی

مشاهده بقیه اشعار

ایمان حضرت ابوطالب (س)

برخی معتقدند که ابوطالب(ع) مدتها قبل از اظهار اسلام، مسلمان شده بود و اسلام خود را به دلایلى پنهان مى داشت.لیکن با کمال تأسف باید این حقیقت را فاش کرد که تمام کسانى که به نحوى از انحاء با على علیه السلام ارتباطى داشته اند، مواجه با سیل مخرب تبلیغات مسموم بنى امیه شدند و آثار آن هنوز در بعضى کتابهاى اهل سنت باقى است، لذا شخصیت هایی بزرگ هم چون ابوطالب(علیه السلام) پدر مهربان و بزرگوار على علیه السلام و حامى بزرگ اسلام و حضرت پیغمبر صلى الله علیه و آله مورد هجوم این سیل تبلیغاتى شد، حال آنکه براى پى بردن به ایمان خالص ابوطالب حامى اسلام مى توان به کتابهایی همچون «ابوطالب مؤمن قریش» و اثر نفیس«الغدیر»مراجعه نموده و مدارک فراوان جالبى را که از طریق اهل سنت درباره ایمان ابوطالب نقل شده مطالعه نمود.

به راستی چرا گروهى این همه اصرار دارند انبوه شواهد تاریخى و آثارى که از ایمان ابوطالب عمو و حامى پیغمبراکرم (صلى الله علیه وآله) انکار کنند و بگویند او کافر و مشرک از دنیا رفته؟! جز این که او پدر بزرگوار امیرمؤمنان على (علیه السلام) بود.(ادامه مطلب)